Integralna zaštita predstavlja sistem zaštite bilja koji podrazumeva korišćenje svih raspoloživih metoda suzbijanja štetočina, prouzrokovača bolesti i korova, u cilju sprečavanja porasta njihove brojnosti preko granica iznad kojih dolazi do ekonomski značajnih šteta.
U integralnu zaštitu spada:
– gajenje otpornih sorti
– agrotehničke mere
– mehaničke mere
– biološke mere
– hemijske mere
– i druge mere koje imaju uticaj na širenje štetočina, prouzrokovača bolesti i korova
Ovom zaštitom dozvoljeno je prisustvo štetočina ali ispod ekonomskog praga štetnosti.
Prag štetnosti je stepen napada štetnih organizama koji za posledicu ima veću štetu na biljkama od vrednosti preduzete zaštite. Ovakvim načinom razmišljanja dolazimo do pojma kritičnog broja koji predstavlja gustinu insekata, korova, broj pega ili drugih promena na gajenoj biljci kad je neophodno preduzeti hemijsku zaštitu bilja.
Sprovođenjem mera integralne zaštite smanuje se broj hemijskih tretiranja, a samim tim dolazimo do jeftinije zaštite gajene kulture i do jeftinijeg finalnog proizvoda.
Sa ekološkog aspekta dolazimo do manjeg zagađenja životne sredine.
U praksi treba koristiti i kombinovati sve nepesticidne mere koje dovode do smanjenja brojnosti štetnih organizma. Ali, kad i pored toga dolazi do pojave praga štetnosti, odnosno do kritičnog broja štetnih organizama, kao krajnju i jedinu preostalu meru borbe u zaštiti gajene kulture koristimo hemijska sredstva.
Izvor: Lidija Vulović, Poljoprivredne savetodavne i stručne službe Srbije
Foto: Pixabay
