Proizvodnja rakije u Srbiji datira unazad vekovima i duboko je ukorenjena u srpskoj kulturi i običajima. Prepoznatljiva aroma i bogatstvo ukusa rakije potiču iz pažljivog odabira voća, tradicionalnih metoda destilacije i stručnosti koju domaći proizvođači stiču tokom godina. Ova veština često se prenosi s generacije na generaciju, čime se čuva autentičnost i kvalitet srpske rakije.
Poljoprivredni proizvođači koji peku rakiju u svojim dvorištima, odnosno na poljoprivrednim gazdinstvima često nisu upoznati s propisima koji se odnose na proizvodnju i prodaju ovog pića. Mnogo je nedoumica i nejasnoća jer proizvodnja rakije potpada pod različite zakone i resore, ali u svakom slučaju, poljoprivrednici koji je prave za prodaju trebalo bi da znaju da su dužni da se registruju za tu delatnost u Registru proizvođača jakih alkoholnih pića, kao i u Agenciji za privredne registre.
Velika prednost proizvodnje rakije je ostvarivanje veće ekonomske koristi gazdinstva za razliku od prodaje šljive kao primarnog proizvoda voćarske proizvodnje te se zbog toga i veliki broj poljoprivrednika odlučuje na ovakvu proizvodnju.
Poljoprivredni proizvođač može da proizvodi rakiju za sopstvene potrebe bez ikakvih ograničenja. Takođe, mogu da je prodaje registrovanom proizvođaču jakih alkoholnih pića, koji će je koristiti kao sirovinu za doradu i dalju proizvodnju. Ukoliko poljoprivredni proizvođač želi da rakiju plasira na tržište, odnosno da je proda krajnjem korisniku, potrebno je da i sam bude registrovan za tu delatnost, u skladu sa Zakonom o jakim alkoholnim pićima, kao i sa Zakonom o bezbednosti hrane.
Proizvođač se registruje u Agenciji za privredne registre i upisuje u Registar proizvođača jakih alkoholnih pića, koji vodi Ministarstvo poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede. Takođe imaju obavezu i da se prijave Ministarstvu finansija radi preuzimanja akciznih markica.
Odmah nakon toga proizvođač može da obavlja proizvodnju i učestvuje u prometu. Njegov glavni uslov i obaveza je da tokom proizvodnje stvori takve uslove da proizvod koji plasira na tržište bude bezbedan po krajnjeg potrošača, odnosno konzumenta.
Proizvođač posle upisa u Registar proizvođača jakih alkoholnih pića postaje subjekt kontrole inspekcije u smislu Zakona o bezbednosti hrane i dužan je da garantuje bezbednost svog proizvoda.
Proizvođač jakih alkoholnih pića nema obavezu da angažuje tehnologa, pošto većina proizvođača ima dovoljno znanja i iskustva, ali nema ni prepreku da ga angažuju kako bi im vodio proizvodni proces ili unapredio kvalitet.
Kada je reč o pravilnicima koji se odnose na prodaju poljoprivrednih proizvoda sa kućnog praga, oni se ne odnose na proizvođače rakije.
Pravilnik o malim količinama primarnih proizvoda koji služe za snabdevanje potrošača, području za obavljanje tih delatnosti kao i odstupanja koja se odnose na male subjekte u poslovanju hranom životinjskog porekla („Službeni glasnik RS“ broj 111/17) se ne odnosi na proizvođače rakije.
Za agrotv.net: mr Mladen Pavlović, PSSS Beograd
Foto: Envato, Agro TV
