Bamija (Abelmoschus esculentus, Hibiscus esculentus) se kod nas malo gaji, iako su ovu biljku gajili još stari narodi srednjeg istoka. Ova kultura vodi poreklo iz južne i srednje Amerike, Egipta, Male Azije.
Gaji se radi mladih plodova (starih 3-5dana), čaura, koji su sočni, specifičnog ukusa. Upotrebljavaju se u svežem stanju za spravljanje jela, za turšiju, a seme može da posluži kao suragat kafe.
Prema uslovima uspevanja ima izražene zahteve. To je jedna od najtoploljubivijih vrsta. Seme niče na temperaturi od 15 do 18 stepeni za 8 do 15 dana. Optimalna temperatura u toku vegetacije iznosi 25-28 stepeni. Zahtevi prema vlažnosti zemljišta su uzraženi tokom cele vegetacije.
U početku vegetacije bamija se sporo razvija. Kad biljka ojača, u kratkom periodu razvija mnogo lišća i snažno stablo. U vreme plodonošenja trebalo bi osigurati hraniva u lako usvojivim oblicima.
Bamija zahteva organska đubriva u količini od 30-40 t/ha, mineralna đubriva NPK 10:20:20 u količini od 600 – 800 kg/ha, a prihrana azotnim đubrivima tokom vegetacije 2 do 3 puta sa po 20–30 kg/ha.
Bamija se proizvodi direktnom setvom koja se obavlja tek kad se zemljište dobro zagreje, odnosno kad temperature dostignu oko 20 stepeni. Seje se u redove 40-50×25-30cm, uz potrošnju semena oko 20 kg/ha.
Nega u toku vegetacije sastoji se u međurednoj kultivaciji, navodnjavanju, prihranjivanju i suzbijanju lisnih vašiju, koje se dosta često javljaju.
Berba počinje prilično brzo posle cvetanja, kad su plodovi dužine 3-5 cm. Bere se svaki ili svaki drugi dan, jer plodovi brzo rastu i gube tehnološki kvalitet. Sa jednog hektara može da se ostvari prinos od oko 6 do 8 t. Plodovi se dobro suše i prerađuju.
Za agrotv.net: Mr Anka Kačarević, PSSS Beograd
Foto: Pixabay
