Srbija ima dugu tradiciju u proizvodnji suve šljive i jedna je od vodećih zemalja po njenoj proizvodnji i izvozu.
Zbog visoke hranjive i biološke vrednosti, suve šljive su u mnogim razvijenim zemljama visoko pozicionirane u ishrani stanovništva. Na žalost, prosečna potrošnja stanovnika Srbije je daleko ispod potrošnje koja je u Sjedinjenim Američkim Državama, Zapadnoj Evropi ili Ruskoj Federaciji.
Osušena šljiva na poljoprivrednim gazdinstvima je proizvod za dalju preradu i posle otkupa radi se klasiranje po veličini, pranje, rehidracija, konzervisanje, po potrebi vađenje koštice i pakovanje u finalnu ambalažu. Na gazdinstvima se suva šljiva uglavnom čuva u podnim skladištima u rinfuznom stanju.
Za vreme čuvanja plodovi su izloženi mehaničkoj nečistoći, mikroorganizmima, štetočinama i kristalizaciji šećera na njihovoj površini. Pojedinih godina sva količina suve šljive se otkupi tokom zimskih meseci pa je i rizik od promena na suvim šljivama manji. To važi naročito za štete koje mogu da izazovu insekti i grinje koji nisu aktivni na temperaturama nižim od 10 stepeni.
Za očuvanje šljive od mikroorganizama potrebno je skladištiti suvu šljivu sa što manjim procentom vlage. Većina proizvođača suši šljivu na ispod 20 odsto vlažnosti, međutim loši uslovi skladištenja mogu dovesti do pojave plesnivosti. Zbog svega toga potrebno je dobro pripremiti skladište i očistiti ga od fizičkih nečistoća, ostataka starih suvih šljiva, po potrebi izvršiti dezinsekciju, zaštititi suve šljive od vlage, svetlosti, stranih mirisa, a plodovi ne bi trebalo da budu u direktnom kontaktu sa zidovima skladišta.
Za čuvanje suve šljive optimalna je temperature od 7 do 10 stepeni i relativna vlažnost vazduha od 65 do 70 odsto.
Izvor: Poljoprivredne stručne službe Srbije
Foto: Cover Images
