Višnja se u toku godine orezuje u periodu mirovanja (biološkog i ekološkog) i u peirodu vegetacije. Prva se naziva zimska rezidba ili rezidba na zrelo, a druga letnja rezidba ili rezidba na zeleno.
Zimska rezidba se obavlja u toku zimskog mirovanja (od opadanja lišća do početka vegetacije). U agroekološkim uslovima naše zemlje ova rezidba se najčešće izvodi u martu. Međutim, u velikim plantažnim zasadima može se obavljati od novembra do polovine aprila, osim u danima sa mrazem.
S obzirom na to da se ova rezidba izvodi kad u kruni nema lišća (kad je pregled svih delova krune povoljan), lako i nesmetano se obavlja, bilo ručno ili mehanizovano. Grane i grančice koje se tom prilikom odbacuju ne sadrže mnogo rezervnih organskih materija (koje su, ako je višnja dobro pripremljena za zimsko mirovanje, pretežno akumulirane u korenu, deblu i skeletnim granama), te ova rezidba nema negativan uticaj na opšti razvoj i porast višnje.
Letnjom – zelenom rezidbom reguliše se vegetacija, pospešuje se razvitak grančica u donjem delu osnovnih grana da, naročito kad se radi o bujnim sortama, ne bi ostale prazne.
Uklanjanjem jednog dela i broja letorasta postiže se jači priticaj sokova u ostavljeni deo grana, pa je u toku vegetacije i ishrana bolja, jer ima više hranjivih materija koji letoraste otpornijim prema negativnim temperaturama.
Pored ispravljanja grešaka učinjenih zimskom rezidbom, moguće je da se utiče na stvaranje rodnih grančica, omogućava se ekonomičnije izvođenje rezidbe u fazi mirovanja, skraćuje se period mladalačke nerodnosti (uzgojni period) i povećava ekonomski efekat.
Izvodi se samo na špalirskim oblicima višnje, i u toku formiranja njihovog oblika. Ova rezidba trebalo bi da predstavlja dopunsku meru. Kod višnje se najbolji rezultati postižu ako se izvodi u početku vegetacije (u maju), a manje je povoljno njeno izvođenje u junu i julu, u vreme intenzivnog porasta letorasta i početka njihovog odrvenjavanja.
Izvor: „Višnja“ dr Evica Mratinić
